Συμπληρώνοντας έναν και πλέον χρόνο από την εμφάνιση της πανδημίας COVID-19 στη χώρα μας, οι καταστροφικές συνέπειες συνεχίζονται σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς συμπολίτες μας, ο αγώνας για την αντιμετώπιση της πανδημίας συνεχίζεται, φέρνοντας όλο αυτό το διάστημα στην επιφάνεια σημαντικά ζητήματα της υποστελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων, της υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας και της εμπορευματοποίησης της υγείας. Την ίδια ώρα, με αυταπάρνηση και κάτω από αντίξοες συνθήκες, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι στον κλάδο της υγείας, δίνουν μια τεράστια μάχη προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ιό, να σταθούν δίπλα στους ασθενείς και να κρατήσουν όρθιο το ΕΣΥ.
Η νέα πραγματικότητα έχει χτυπήσει ανεπανόρθωτα τον εργασιακό κλάδο. Οι εναπομείναντες εργαζόμενοι στους χώρους εργασίας που συνεχίζουν να λειτουργούν βρίσκονται αντιμέτωποι σε πολλές περιπτώσεις με ένα μπαλάκι ευθυνών ανάμεσα στην πολιτεία και την εργοδοσία, με τους ίδιους να επωμίζονται τελικά τις συνέπειες αυτής της κατάστασης που είναι η έλλειψη των ατομικών μέσων προστασίας, με τα πολλαπλά κρούσματα στους εργασιακούς χώρους, αλλά και τους θανάτους που καταγράφονται και πιστοποιούν με τον χειρότερο τρόπο αυτή την εξέλιξη.
Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μοιάζει να έχει μπει σε μια «παύση», με χιλιάδες εργαζόμενους να βρίσκονται σε αναστολή και βυθισμένοι στην αβεβαιότητα περιμένουν την επόμενη μέρα, ενώ καλούνται με επιδόματα- μπαλώματα να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και με τον εφιάλτη της ανεργίας να γιγαντώνεται. Την ίδια ώρα, εργαζόμενοι στο νέο καθεστώς της τηλεργασίας, έρχονται αντιμέτωποι με το φόβο που γεννούν οι δυνητικές συνθήκες, ως προς τη σχέση εργασίας, τα ωράρια και τις αμοιβές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, δικαιώματα συρρικνώθηκαν και δημοκρατίες ελευθερίες υποχώρησαν. Τα συνεχή και παρατεταμένα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας δημιούργησαν νέα πραγματικότητα και νέα κανονικότητα, γεγονός που απαιτεί νέες λύσεις σε ζητήματα εργασιακά, κοινωνικά και οικονομικά. Η πανδημία του COVID-19 μοιάζει να επιδρά στην αγορά εργασία δημιουργώντας διλήμματα, μοντέλα και σενάρια για την επόμενη δύσκολη μέρα. Η κρίση του κορονοϊού θα πρέπει να πάψει να αποτελεί όχημα στην απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και να εργαλειοποιείται προς όφελος των εργοδοτών.
Χρειάζονται πολιτικές με γνώμονα τον εργαζόμενο και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και όχι υποσχέσεις και αναβολές. Χρειάζεται σταθεροποίηση του κλίματος και πολιτικές στο τώρα και στο αύριο και όχι επιπλέον ανασφάλεια, όπως δημιουργείται με τις δήθεν διαρροές για τις προθέσεις της κυβέρνησης που αφορούν νομοσχέδια για τον εργασιακό και συνδικαλιστικό νόμο.
Οι εργαζόμενοι μέσα από τα συνδικάτα απαιτούν λύσεις και πολιτικές που θα δικαιώνουν τους αγώνες τους και θα θέτουν στέρεες βάσεις σήμερα για το αύριο.
Καλούμε την κυβέρνηση εδώ και τώρα:
▪ Να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε κατάθεση οποιουδήποτε αντεργατικού νομοσχεδίου που σκοπό του θα έχει να καταργήσει εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
▪ Κανένας εργαζόμενος και άνεργος χωρίς εισόδημα.
▪Άμεση υπογραφή ΣΣΕ.
▪Να προχωρήσει σε οργανωμένους ελέγχους στους χώρους εργασίας και στη λήψη αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Παροχή όλων των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας.
▪Επικαιροποίηση των Εκθέσεων Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου σε κάθε χώρο δουλειάς που θα λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των κινδύνων κάθε επιχείρησης και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, καθώς και έλεγχοι για την ουσιαστική εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων προστασίας.
▪Πραγματοποίηση δωρεάν μαζικών επαναλαμβανόμενων τεστ σε όλους τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο δουλειάς, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας.
▪Καταγραφή και ιχνηλάτηση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων σε κάθε επιχείρηση. Διασφάλιση της τήρησης όλων των απαραίτητων μέτρων στην περίπτωση επιβεβαιωμένου κρούσματος.
▪Ουσιαστική ενίσχυση με προσωπικό και μέσα του ΣΕΠΕ για να μπορέσει να επιτελέσει το ρόλο του.
▪Διασφάλιση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων (μισθοί, άδειες ειδικού σκοπού κλπ.) των εργαζομένων που νοσούν οι ίδιοι ή μπαίνουν προληπτικά σε καραντίνα. Οι άδειες ειδικού σκοπού να δίνονται με επιβάρυνση του κράτους και της εργοδοσίας, να μην υπάρχει καμία επιβάρυνση των εργαζομένων.
▪Ουσιαστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των Νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης και στελέχωσή τους με το αναγκαίο προσωπικό και εξοπλισμό.
▪Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέας της Υγείας.
▪Μαζικός και δωρεάν εμβολιασμός όλων.
▪Μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, με 15 μαθητές ανά τμήμα, δωρεάν, μαζικά, επαναλαμβανόμενα τεστ σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Διορισμοί εκπαιδευτικών, προσωπικού καθαριότητας και βοηθητικού προσωπικού. Μέσα Ατομικής Προστασίας σε όλα τα σχολεία. Αντίστοιχα μέτρα για το άνοιγμα των ΙΕΚ και των Πανεπιστημίων.
Η Διοίκηση του Ε.Κ.Θ