Συνάδελφοι,

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα στη δημόσια συζήτηση πρωταγωνιστεί ένα θέμα: το καλάθι του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ποιες θα είναι οι παροχές τις οποίες θα ανακοινώσει ο εκάστοτε πρωθυπουργός από το βήμα στο «Βελλίδειο». Φέτος οι κυβερνητικοί παράγοντες φρόντισαν να μαςπροειδοποιήσουν βέβαια, πως το καλάθι αυτό θα είναι μικρό.

Εμείς, όλοι οι εργαζόμενοι του δημόσιου, του ιδιωτικού τομέα, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι, παραδοσιακά τέτοια ημέρα είμαστε στους δρόμους της διεκδίκησης και των αγώνων. Είμαστε στους δρόμους, συμμετέχοντας σε κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ, των Εργατικών Κέντρων, των Σωματείων γιατί διαχρονικά το μείγμα της πολιτικής που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνώντας είναι επιζήμιο για εμάς και τις οικογένειές μας.

Είμαστε στους δρόμους γιατί δεν μας ενδιαφέρουν τα ψίχουλα και τα μικρά επιδόματα που ανακοινώνονται στις μεγάλες και φαντεζί αυτές φιέστες όπως είναι η σημερινή.

Γιατί στις εξαγγελίες τους δεν υπάρχει χώρος για τον κόσμο της εργασίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Γιατί αυτό το «καλάθι του πρωθυπουργού» δεν μας περιλαμβάνει. Και κάθε χρονιά η κατάστασή μας είναι χειρότερη από την προηγούμενη.

Είμαστε στους δρόμους γιατί πρέπει να σταματήσουν να μας αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα, αλλά ως λύση του προβλήματος!

Για εμάς υπάρχουν τα καλάθια του νοικοκυριού, των Χριστουγέννων, του Πάσχα, των μαθητών. Καλάθια, γεμάτα με αποτυχημένες κυβερνητικές πολιτικές. Καλάθια που μας στερούν τη ζωή με αξιοπρέπεια!

Γιατί συνάδελφοι, δεν χωρά καμία αμφιβολία πως η κυβέρνηση απέτυχε να αντιμετωπίσει την ακρίβεια που έχει ως αποτέλεσμα καθημερινά να μας κάνει πιο φτωχούς.

Αρχικά μας έλεγαν πως η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Στην πορεία η ακρίβεια έγινε αποτέλεσμα των πολυεθνικών και επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί με επιστολές.

Αλλά εμείς που βιώνουμε στο πετσί μας τις αυξήσεις των τιμών, τον πληθωρισμό, τις αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, των υπηρεσιών δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε, σύμφωνα με την κυβέρνηση, γιατί η ελληνική οικονομία τα πάει περίφημα, όπως λένε, και η Ελλάδα είναι παράδειγμα προς μίμηση.

Η πραγματικότητα, είναι εντελώς διαφορετική από αυτή παρουσιάζουν. Και αυτή την πραγματικότητα την γνωρίζουμε καλά. Την γνωρίζουμε από πρώτο χέρι.

Παρά τις τεκμηριωμένες προτάσεις μας, αποτέλεσμα επιστημονικών ερευνών που έγιναν με πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση καθυστέρησε να αντιδράσει. Mπορεί να υπογραμμίζει ότι έχει προχωρήσει σε αυξήσεις του κατώτατου μισθού, και ορθώς το έκανε, ωστόσο θα πρέπει να είναι ένα βήμα μπροστά κι όχι δυο βήματα πίσω. Γιατί οι μικρές αυξήσεις που ανακοινώνονται, όταν ανακοινώνονται έχουν ήδη εξανεμιστεί αφού οι αυξήσεις τιμών σε υπηρεσίες και προϊόντα έχουν προηγηθεί.

Είναι αναγκαίο σε αυτή τη φάση να κάνει η Πολιτεία δεκτό το διαχρονικό αίτημα της ΓΣΕΕ για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας παντού,προκειμένου να αυξηθούν οι μισθοί και να βελτιωθούν οι εργασιακές συνθήκες σε όλους τους κλάδους.

Διεκδικούμε και απαιτούμε κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο από την Εθνική Γενική ΣΣΕ με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθολικό για όλους και όλες τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στην Ελλάδα, με θέσπιση ορίων ασφαλείας στις αποδοχές και τους όρους εργασίας χωρίς διακρίσεις.

Παλεύουμε για την επιβίωσή μας. Διεκδικούμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, απαιτούμε ζωή με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Διεκδικούμε: ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΩΡΑΡΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

Συνάδελφοι,

Πριν από λίγες ημέρες, ο πρωθυπουργός και το μισό υπουργικό συμβούλιο βρέθηκαν για άλλη μια φορά στη Θεσσαλονίκη για να προετοιμάσουν την αποψινή του εμφάνιση στην 88η ΔΕΘ. Και φέτος ο κ. Μητσοτάκης δεν πρωτοτύπησε. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων δεν συναντήθηκαν ποτέ μαζί του, γιατί δεν προσκλήθηκαν. Ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του δεν θέλησαν να ακούσουν τα αιτήματα του κόσμου της εργασίας. Όχι γιατί δεν υπάρχουν αιτήματα. Η σημερινή μαςσυγκέντρωση άλλωστε και το συλλαλητήριο που θα ακολουθήσει αποδεικνύουν περίτρανα πως τα προβλήματά μας είναι πολλά. Απλά τα αιτήματά μας δεν εξυπηρετούν το κυβερνητικό αφήγημα, το παραμύθι ότι όλα είναι τέλεια. Και τι έκανε ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του; Γύρισαν την πλάτη στον μεγαλύτερο παραγωγικό φορέα της πόλης.

Ο κ. Μητσοτάκης ήρθε στη Θεσσαλονίκη πριν λίγες ημέρες να μιλήσει για την Περιφερειακή Ανάπτυξη και για τα μεγάλα έργα που γίνονται στην πόλη. Εξαγγελίεςπου ακούστηκαν και πέρσι και πρόπερσι. Εξαγγελίες copy paste!

Οι τελευταίες πολλές μελέτες αποδεικνύουν αυτό που και εμείς, ως Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης υπογραμμίζουμε διαχρονικά: ότι η ανισότητα μεταξύ κέντρου και περιφέρειας συνεχώς αυξάνεται σε πολλά επίπεδα με τα αποτελέσματα πλέον να είναι ορατά και τα πολλά προβλήματα. Πόλεις ερημώνουν αφού τις εγκαταλείπουν οι νέοι, η ανεργία συνεχώς αυξάνεται, οιεπιχειρήσεις βάζουν «λουκέτα».

Η Θεσσαλονίκη υστερεί σε υποδομές και ευκαιρίες. Παραμένει μια πόλη των χαμένων ευκαιριών, των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και μια πόλη δεύτερης κατηγορίας. Μια σειρά παραγόντων και η διαχρονική αδιαφορία της κεντρικής διοίκησης να δώσει λύσεις στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν μας έχει οδηγήσει στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Απαιτείται βούληση και στοχευμένη πολιτική. Προτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη και η πόλη χάσει την αναπτυξιακή της δυναμική και περιοριστεί σε ένα περιφερειακό και περιθωριοποιημένο ρόλο. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν επενδύσεις σε τομείς που μπορούν να αναδείξουν την Θεσσαλονίκη ως κέντρο καινοτομίας και επιχειρηματικότητας.

Στο πρόβλημα της ακρίβειας βέβαια, έρχονται να προστεθούν πολλά ακόμα. Εργασιακή ανασφάλεια, εργοδοτική αυθαιρεσία, στεγαστική κρίση, υποστελέχωση του ΕΣΥ, ελλιπείς δημόσιες συγκοινωνίες, απουσία ασφάλειας στους χώρους εργασίας.

Τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Συνάδελφοί μας και συναδέλφισσές μας φεύγουν το πρωί από το σπίτι για το μεροκάματο και δεν επιστρέφουν ποτέ στις οικογένειές τους.

Είναι αναγκαία η λήψη ενός συνολικού πακέτου μέτρων για την ασφάλεια των εργαζομένων με την ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας με την πραγματοποίηση ουσιαστικών ελέγχων, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η μάστιγα.

Σε επίπεδο κοινωνικής πολιτικής είναι απαραίτητο ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας όπως είναι η στεγαστική κρίση και οι υψηλές τιμές των ενοικίων. Είναι αναγκαία η εκπόνηση ενός σχεδίου για Κοινωνική Στέγη, η διεύρυνση του επιδόματος ενοικίου, η ενίσχυση της Υγείας, της Παιδείας, της Ασφάλειας.

Συνάδελφοι,

Η κρίση για εμάς είναι καθημερινότητα. Όμως τα χρόνια των μνημονίων, των χαρατσιών, της πανδημίας, τηςακρίβειας, της αβεβαιότητας είναι πολλά. Είναι πάρα πολλά. Δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Γιατί εάν κάποιοι που κάθονται στα υπουργικά γραφεία μας άκουγαν θα απέφευγαν να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο, φορτώνοντας στιςπλάτες μας μόνο προβλήματα.

Γι’ αυτό βρισκόμαστε και σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο. Για να φωνάξουμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΔΕΝΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!

Και για να στείλουμε το μήνυμα πως όσο αυτοί σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά τους στον λαιμό μας, εμείς θα σφίγγουμε τα δόντια και θα αντιστεκόμαστε.

Θα βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης. Και καθημερινά θα γινόμαστε όλο και περισσότεροι.

Μικροί και μεγάλοι! Στις αδικίες τους θα απαντάμε αγωνιστικά και διεκδικητικά.

Θα είμαστε στους δρόμους των διεκδικήσεων Για εμάς, τις οικογένειές μας, τις νεότερες γενιές!

Καλό μας αγώνα!