ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΚΟΡΥΦΗΣ
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2014
Οι ηγέτες των Ευρωπαϊκών συνδικάτων που συμμετείχαν στη συνάντηση κορυφής που διοργανώθηκε από τη ΓΣΕΕ επ’ ευκαιρία της ανάληψης της Προεδρίας της Ε.Ε από την Ελλάδα και των επικείμενων εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Εκφράζουν, κατ’ αρχάς, την πλήρη αλληλεγγύη τους στη ΓΣΕΕ και τους Έλληνες εργαζόμενους καθώς και στους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές Συνομοσπονδίες της Πορτογαλίας, Ισπανίας και Κύπρου, χώρες στις οποίες με πρόφαση την κρίση, επιβλήθηκαν ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και απορρύθμισης συνοδευόμενες από πρωτοφανείς επιθέσεις στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨH ΟΤΙ:
Στο πλαίσιο των πολιτικών της παρούσας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους στην Ε.Ε πληρώνουν από το 2009 ένα πολύ βαρύ τίμημα για την κρίση ενώ έχουν υποστεί, σε διαφορετικό βαθμό σε όλη την Ευρώπη, περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και σε δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης,
Η διττή μεταρρυθμιστική ατζέντα λιτότητας και «διαρθρωτικών» αλλαγών που εφαρμόζεται από τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ΕΚΤ αποδείχθηκε άδικη και αναποτελεσματική και είχε επιζήμιες επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη που γίνονται εντονότερα αισθητές στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας,
Ενώ η οικονομική και κοινωνική πρόοδος είναι διακηρυγμένοι στόχοι της Ε.Ε, κανένας δεν έχει επιτευχθεί αφού από τα μέσα του 2011 η Ε.Ε παραμένει σε στασιμότητα, βυθισμένη σε διπλή ύφεση, με την περιφέρεια να πλήττεται πιο σοβαρά από την ύφεση και την Ευρώπη να βιώνει μια πραγματική κατάρρευση της κοινωνικής της διάστασης,
Τα επίμονα υψηλά ποσοστά ανεργίας –ιδιαίτερα μεταξύ των νέων-, η αύξηση της μακροχρόνιας ανεργίας, η έξαρση του φαινομένου των φτωχών εργαζόμενων, η φτώχεια, ο κίνδυνος της φτώχειας και οι ανισότητες ενισχύουν την κοινωνική πόλωση και διευρύνουν τις ασυμμετρίες μεταξύ των σχετικά πλουσιότερων χωρών του πυρήνα της Ευρωζώνης και της περιφέρειας που προορίζεται για ζώνη ύφεσης και κοινωνικού ντάμπινγκ,
Η κρίση και τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στα Κράτη Μέλη μέσω της Τρόϊκα ή στο πλαίσιο των δανειακών συμβάσεων και του Ευρωπαϊκού εξαμήνου, είχαν εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων αφού τα Κράτη Μέλη της Ε.Ε παραβιάζουν τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και συγκεκριμένα τα άρθρα για το δικαίωμα στην υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση, κοινωνική αρωγή και ιατρική περίθαλψη, κοινωνικές υπηρεσίες, προστασία από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και τέλος το δικαίωμα των ηλικιωμένων στην κοινωνική προστασία,
Η συνεχιζόμενη κρίση αποκάλυψε τις βασικές αδυναμίες της αρχιτεκτονικής της Ε.Ε και αποσταθεροποίησε τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία δεν μπορεί να στηρίζεται στον ανταγωνισμό, την απορρύθμιση και την χρηματοοικονομική απελευθέρωση,
Όπως δείχνει η περίπτωση της Ελλάδας, η εσφαλμένη διάγνωση της κρίσης, οι ιδεολογικές εμμονές και τέλος η θεραπεία σοκ δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και ανεργίας που αντί να καταστήσει το χρέος βιώσιμο, κατέστρεψε την οικονομία και αποδόμησε θεμελιώδη δικαιώματα και θεσμούς προκαλώντας τεράστιο ανθρώπινο και κοινωνικό κόστος,
H εντολή και η λειτουργία της Τρόϊκα στερούνται διαφάνειας, δημοκρατικής λογοδοσίας και νομικής βάσης, υπονομεύουν τη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία, τη θεσμική εξουσία και τον πολιτικό ρόλο των εθνικών Κοινοβουλίων.
Τα μέτρα της ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ και η αιρεσιμότητα που επιβλήθηκε στις χώρες «κρίσης», επιδεινώνουν την κατάσταση και την εκμετάλλευση των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων, αποσυνθέτουν τα συστήματα πρόνοιας, διαβρώνουν τα δικαιώματα και παγιώνουν τις ανισότητες όπως προκύπτει και από τις εισοδηματικές ανισότητες που αυξήθηκαν πάνω από τον μέσο όρο στις χώρες της περιφέρειας επιβεβαιώνοντας, έτσι, τη ριζική αναδιανομή εισοδήματος εις βάρος των εργαζόμενων
Αυτή η αποτυχημένη πολιτική φτωχοποίησης και η λεγόμενη μεταρρυθμιστική ατζέντα «διαρθρωτικών» αλλαγών θεσμοποιούνται όλο και περισσότερο στην Ε.Ε και εφαρμόζονται ευρέως σε όλα τα Κράτη Μέλη με επιθέσεις στα κοινωνικά δικαιώματα και τους εργασιακούς θεσμούς που αποδυναμώνουν τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα ενισχύοντας παράλληλα τη θέση των εργοδοτών και καταλύοντας το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο,
Οι «αγορές» δεν είναι πάνω από την κοινωνία, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη δημόσια πολιτική και δεν μπορούν να υπαγορεύουν στις χώρες την πολιτική που θα ακολουθήσουν για να καλύψουν τις κοινωνικές τους ανάγκες,
Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ε.Ε, δηλαδή, το κοινωνικό ντάμπινγκ, η φτώχεια, οι ανισότητες και η εκμετάλλευση δημιουργούν τους όρους για την ανησυχητική έξαρση του ξενοφοβικού εθνικισμού, του λαϊκισμού, του ρατσισμού και της βίας στην Ευρώπη και, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ελλάδας, την άνοδο νέο-Ναζιστικού μορφώματος, η οποία οφείλεται στην αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος και τη διάβρωση της κοινωνικής συνοχής,
ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡ ΜΙΑΣ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:
• Ζητούν τον άμεσο τερματισμό των πολιτικών και των πειραμάτων λιτότητας και της ιστορικά αποτυχημένης συνταγής της Τρόϊκα που αποβαίνουν εις βάρος της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας,
• Απορρίπτουν κατηγορηματικά τις επιταγές της Τρόϊκα – ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ – και ζητούν την κατάργηση των αντιδημοκρατικών, αντεργατικών, αντικοινωνικών και αναποτελεσματικών μνημονιακών μέτρων που έχουν επιβληθεί στα Κράτη Μέλη με πρόφαση την κρίση,
• Ζητούν την εφαρμογή πολιτικών για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, τη δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης, διασφάλιση δίκαιων αμοιβών, ίσης μεταχείρισης, δημόσιων υπηρεσιών ποιότητας και κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένων βιώσιμων υπηρεσιών υγείας και συνταξιοδοτικών συστημάτων,
• Ζητούν αποτελεσματικά και δεσμευτικά μέτρα για την καταπολέμηση της εκμετάλλευσης, τον τερματισμό του κοινωνικού ντάμπινγκ και των επισφαλών θέσεων εργασίας, για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας, την κατοχύρωση της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία και τη διασφάλιση του δικαιώματος ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας για όλους,
• Ζητούν ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και μια ανανεωμένη στρατηγική για την απασχόληση μέσα από το Ευρωπαϊκό σχέδιο επενδύσεων που πρότεινε η ΣΕΣ, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει έως και 11 εκατ. νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας με στόχο τη διαμόρφωση μέσα στην επόμενη δεκαετία μιας κοινωνίας φιλικής προς το περιβάλλον και το κλίμα,
• Διεκδικούν μια ανανεωμένη Ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική που θα βασίζεται στην καινοτομία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση και θα λαμβάνει υπόψη τη διάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότιμης και βιώσιμης ανάπτυξης,
• Ζητούν τη λήψη κατάλληλων και αποτελεσματικών μέτρων που θα προχωρούν πέρα από την πρωτοβουλία «Εγγυήσεις για τους Νέους», θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση της μάστιγας της ανεργίας των νέων και θα δώσουν στους νέους της Ευρώπης τη δυνατότητα να έχουν μέλλον,
• Ζητούν πλήρεις εγγυήσεις για το σεβασμό, σε Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού διαλόγου που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου και καταδικάζουν αφενός τη μονομερή κρατική παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις που παραβιάζουν την αυτονομία και το ρόλο των κοινωνικών εταίρων και αφετέρου την παρεμπόδιση των διαδικασιών αυτών από τους εργοδότες,
• Επιβεβαιώνουν πως η κοινωνική διάσταση έχει ουσιώδη σημασία για το μέλλον της Ευρώπης και ζητούν να επισυναφθεί στις Συνθήκες ένα «Πρωτόκολλο Κοινωνικής Προόδου» που θα διασφαλίζει πως η κοινωνική πρόοδος αποτελεί αναπόσπαστο και ισοδύναμο τμήμα της οικονομικής διακυβέρνησης,
• Υπενθυμίζουν πως η κοινωνική ασφάλιση είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, συνεπώς το σύστημα δημόσιων υπηρεσιών πρέπει να είναι καθολικό: η χρηματοδότηση της πρέπει να κατανέμεται και να επιμερίζεται ισομερώς ενώ ο ρόλος των δημόσιων συνταξιοδοτικών συστημάτων (πρώτος πυλώνας) παραμένει ουσιαστικός και αδιαπραγμάτευτος,
• Διεκδικούν δίκαιη αναδιανεμητική και προοδευτική δημοσιονομική πολιτική, λήψη δεσμευτικών μέτρων για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της φοροαπάτης και την εξάλειψη των φορολογικών παραδείσων μέσα από αποτελεσματική Ευρωπαϊκή φορολογική νομοθεσία για τις υπεράκτιες (offshore) δραστηριότητες,
• Ζητούν την υιοθέτηση πολιτικών για την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη μείωση των διευρυνόμενων ανισοτήτων μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, περιφερειών, μεταξύ εργαζόμενων και πολιτών και την ενίσχυση των σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των Κρατών Μελών,
• Απευθύνουν έκκληση να αναληφθεί επειγόντως δράση για την αποφασιστική αντιμετώπιση και καταπολέμηση όλων των μορφών διακρίσεων, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του εθνικισμού και εξτρεμισμού σε όλα τα μέτωπα, την παροχή ίσων δικαιωμάτων και εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης στους μετανάστες στο πλαίσιο μιας νέας μεταναστευτικής πολιτικής,
• Τονίζουν την ανάγκη πάταξης της διαφθοράς και της κερδοσκοπίας, υπενθυμίζουν πως η Ευρώπη εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από το χρηματοπιστωτικό τομέα και ζητούν από την Ε.Ε να υλοποιήσει μέτρα για την εξασφάλιση ενός διαφανούς χρηματοπιστωτικού τομέα που θα υπόκειται σε αποτελεσματικούς ελέγχους,
• Υπογραμμίζουν την ανάγκη ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων και της επιρροής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη χάραξη πολιτικής και τη θέσπιση νομοθεσίας καθώς και ενδυνάμωσης της συμμετοχικής δημοκρατίας και της διαφάνειας στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς με στόχο την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της νομιμότητάς τους,
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ
Οι επικείμενες Ευρωεκλογές το Μάιο του 2014 αποτελούν σημείο καμπής:
Ενόψει των επικείμενων εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή, το Συμβούλιο και οι περισσότερες εθνικές κυβερνήσεις στέλνουν ισχυρό μήνυμα πως η κρίση πέρασε μαζί με τα υποτιθέμενα επιτεύγματα της λιτότητας και των «διαρθρωτικών» μεταρρυθμιστικών πολιτικών: μια αυτάρεσκη άποψη που δεν βασίζεται σε δεδομένα και αγνοεί τη σκληρή πραγματικότητα των 27 εκατομμυρίων ανέργων στην Ευρώπη,
Η αδύναμη ανάπτυξη, η υψηλή ανεργία, η κατεδάφιση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και η κατάργηση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και εγγυήσεων δεν είναι η λύση που περίμεναν οι εργαζόμενοι. Υπάρχει ένας διαφορετικός δημοκρατικός τρόπος για την Ευρώπη όπως διατυπώνεται και από τη ΣΕΣ στο νέο Κοινωνικό Σύμφωνο.
Καλούμε τους Ευρωπαίους πολίτες και τους εργαζόμενους να συμμετέχουν ενεργά στις Ευρωεκλογές και απέναντι στις αρνήσεις και τον αυξανόμενο νέο-συντηρητικό σκεπτικισμό προς την Ευρώπη:
* Να καταψηφίσουν τους υπεύθυνους χάραξης των τρεχουσών πολιτικών λιτότητας,
* Να βάλουν τέλος στη λιτότητα και το κοινωνικό ντάμπινγκ διεκδικώντας τη δημοκρατία με ενισχυμένη κοινωνική και οικολογική διάσταση,
* Να ενισχύσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς με αλλαγή της στρεβλής αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης και με προτεραιότητα στη δημοκρατική νομιμοποίηση των Ευρωπαϊκών οργάνων, τον έλεγχο και τη λογοδοσία τους, με στόχο την οικοδόμηση ενός νέου μοντέλου μιας πιο δίκαιης και δημοκρατικής Ευρώπης στη βάση της αλληλεγγύης,
* Να απαιτήσουμε μια Ευρώπη που θα ενισχύει την κοινωνική και οικονομική συνοχή, θα καταπολεμά τις ανισότητες και τις ασυμμετρίες, θα ενθαρρύνει και θα διασφαλίζει την ενεργό και άμεση συμμετοχή των πολιτών και τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών,
* Για να επιτευχθεί ο στόχος της αλλαγής πορείας, θα πρέπει να εκλέξουμε Ευρωβουλευτές, με ισορροπία ανδρών και γυναικών, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να αναλάβουν τη δέσμευση να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών και όχι των αγορών και να θέσουν την αλλαγή πορείας σε τροχιά κοινωνικής προόδου,
* Δύο είναι τα διδάγματα που αντλούμε από την ιστορία του εργατικού κινήματος: Καμία κρίση, όσο σοβαρή και αν είναι, δεν διαρκεί για πάντα. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμη που μας ενώνει.